e morre a inocencia
...nas profundidades do abismo
onde a pedra suspira sen luz
unha eternidade sen vida...
...a escura faciana de atormentado
pasado de mortes lentas
e ollares de sangue...
...coas cimitarras prestas
para o combate sen retorno
vinganza en frío prato...
...a negra sombra que precede
a beleza do caos controlado
dunha danza macabra...
e morre a inocencia
xoves, 30 de outubro de 2008
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)