Entre as sombras do meu recordo
Érgome sobre o horizonte de negras árbores
O sendeiro retorce con sinuosa burla
Os meus pasos cara a Nada
E no manancial ollo o meu corpo inerte
Namentres a iauga me somerxe no eterno baleiro
Presenzas que o pasado fai existir
Mais o presente torna fría a súa lembranza
Roteiros imaxinados de vidas que conflúen
Na mística existencia dun futuro sen senso
E no manancial ollo o meu corpo inerte
Namentres a iauga me somerxe no eterno baleiro
Crenzas que existen na miña consciencia
Somerxidas na fonte do eterno baleiro
Subscribirse a:
Publicar comentarios (Atom)
Ningún comentario:
Publicar un comentario