Chove, chove e máis chove...
E torna o pensamento, e torna a noite enteira...
Chove, chove e máis chove...
E torna o pensamento, de árbores tristes e caídas...
Chove, chove e máis chove...
E torna o pensamento, no lume que se apaga...
Subscribirse a:
Publicar comentarios (Atom)
1 comentario:
non hai dubida, alguén paseou a Esmorga
Nunca choveu que non escampase
Publicar un comentario