Baixo a choiva que semellan doces sons
que a noite entoa entre soños de buxo
os berros que na miña faciana remoen
as diferentes vidas pasadas que non foron
mais puideron ser...
Épicas baladas baixo o voar do corvo
mentres o vento apreixa o meu nome
entre o seu xeado abafo mortecino
e me fan sentir o baleiro pasar das horas
sen acougo...
Non agardo respostas, mais as preguntas
ateigan o meu pensamento formal
mentres idealizo a vida que non entendo
no bosque nocturno de vellas lendas
xa esquecidas...
Subscribirse a:
Publicar comentarios (Atom)
Ningún comentario:
Publicar un comentario