sen arte, sen nada
non son nada sen o que me define
me delata, me da a vida
negro é o futuro que me agarda
sen nada
na chuviosa mañá
que precede a eterna noite
dor que arrodea os meus membros
e me funde na miseria
do pensamento autodestructivo
onde a sumisión e a dominación
se confunden no abismo
cordas rotas, madeira podre
que me agarda...
Subscribirse a:
Publicar comentarios (Atom)
1 comentario:
As cicatrices que a vida deixa na nosa pel, son as que nos conforman como a persoa que somos. Sen elas, nada; con elas, todo.
Un bico
Publicar un comentario